- халқият
- [خلقيت]а1. халқӣ будан, ба халқ тааллуқ доштан2. гурӯҳ; қавм, халқ
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
халқият
Смотреть что такое "халқият" в других словарях:
этникӣ — [اتنيکي] мансуби ягон халқ ва халқият; ниг. нажодӣ 2. : таркиби этникии аҳолӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бахтиёрӣ — [بختياري] 1. хушбахтӣ, саодатмандӣ 2. навъи ангури тунукпӯст 3. номи яке аз халқиятҳои эронӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
масъала — [مسئله] а 1. қазийя ва матлабе, ки омӯхтан ва ҳал карданро талаб мекунад, мавзӯи ҳалталаб, мушкила 2. мавзӯе, ки мавриди баҳсу музокира аст, мабҳас; матлаб; гап: масъалаи муҳим, масъалаи мушкил; масъаларо муҳокима кардан, ба умқи масъала расидан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бузург — [بزرگ] 1. калон; муқоб. хурд; азим, кабир; мӯҳташам, боҳашамат: иморати бузург, оббанди бузург 2. паҳновар, васеъ, фарох: дарёи бузург, кишвари бузург 3. калонсол, дорои синну соли зиёд, зиёд умрдида нисбат ба касе: бародари бузург, хурду бузург; … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
қатор — I [قطار] а 1. хати ба тартиб ҷойгирифтаи чизҳои якхела; гурӯҳи одамон, чорпоён, мошинҳо ва ғ., ки пайи ҳам ё паҳлӯи ҳам бо тартиб истодаанд ё воқеъ гаштаанд, саф, рад, рада, радиф: қатори вагонҳо, қатори дарахтон, қатори ҳавлиҳо, қатори… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
